Ο Μαλέας θεωρείται ως ανανεωτής της ελληνικής ζωγραφικής και ως ο καλλιτέχνης που από κοινού με τον Κωνσταντίνο Παρθένη, αμφισβητώντας τον ακαδημαϊσμό της προηγούμενης καλλιτεχνικής γενιάς που είχε ως πρότυπο τη λεγόμενη σχολή του Μονάχου, προετοίμασε το έδαφος για την εμφάνιση των ζωγράφων της γενιάς του ’30, πολλοί από τους οποίους επηρεάστηκαν σημαντικά από αυτόν.[5] Στη διαμόρφωση της τεχνοτροπίας του Μαλέα έπαιξε σημαντικό ρόλο η μαθητεία του στο Παρίσι όπου ήρθε σε επαφή με τα ιμπρεσιονιστικά και μεταϊμπρεσιονιστικά ρεύματα, στα οποία έμεινε πιστός σε όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας.[6] Κατά κύριο λόγο ασχολήθηκε με την τοπιογραφία. Στα έργα του κυρίαρχο ρόλο έχουν η σχηματοποίηση και τα δυνατά και καθαρά χρώματα ενώ κατά τη δεκαετία του 1910 καθιέρωσε στην Ελλάδα την επίπεδη απεικόνιση, η οποία αποτελεί μια βασική αρχή της μοντέρνας τέχνης.[1][2][3][5] Η αξία του έργου του Μαλέα αναγνωρίστηκε νωρίς και τιμήθηκε αναλόγως καθώς το 1923 έλαβε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών.
https://el.wikipedia.org/
- Σαντορίνη, 1924 – 1928
- Λάδι σε μουσαμά , 75 x 107 εκ.
- Μαλέας Κωνσταντίνος (1879 – 1928)
- Τείχη Μονεμβασιάς, 1924 – 1928
- Λάδι σε καμβά , 77 x 106 ε
- Μαλέας Κωνσταντίνος (1879 – 1928)
- Ασσουάν, 1923
- Λάδι και μολύβι σε χαρτόνι , 23 x 23,5 εκ.
Recent Comments