σχολη ζωγραφικης νεο ηρακλειο

Ο Δημήτριος Ε. Γαλάνης (Αθήνα, 22 Μαΐου 1882 – Παρίσι, 20 Μαρτίου 1966) ήταν Έλληνας χαράκτης, από τους πρωτοπόρους στο είδος του στον ελληνικό καλλιτεχνικό κόσμο. Ασχολήθηκε επίσης εκτενώς με την γελοιογραφία και την ζωγραφική. Πίνακας περιεχομένων 1 Ο βίος του 2 Το έργο του 3 Βιβλιογραφία 4 Εξωτερικές συνδέσεις Ο βίος του Αν και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1882, ο πατέρας του, ο φιλόλογος Εμμανουήλ Γαλάνης που κατάγονταν από την Κύμη, τον έγραψε στα μητρώα του Δήμου Κύμης με έτος γεννήσεως το 1879. Το 1895 16 μόλις ετών, έπαιρνε μισθό απο την “Ακρόπολη” για τις γελοιογραφιες του. Από το 1897 έως το 1899 σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, με δάσκαλο στο σχέδιο τον Νικηφόρο Λύτρα. Με υποτροφία μιας γαλλικής σατυρικής επιθεώρησης για το σκίτσι του με θέμα Ο Κατακλυσμός του Νώς στην παριζιάνικη εφημερίδα “Le Journal” , το 1900 πήγε στη Γαλλία για να σπουδάσει στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού με πρώτο δάσκαλο τον Φερνάν Κορμόν (Fernand Cormon), ζωγράφο ακαδημαϊκής νοοτροπίας. Από το 1902, ο Γαλάνης άρχισε να σχεδιάζει γελοιογραφίες για διάφορα σατυρικά έντυπα της εποχής, όπως τα περιοδικά L’Assiette au Beurre, Le Cri de Paris, Gil Blas, Le Rire και Le Canard Sauvage. Κατά την περίοδο 1907–1909, ο Γαλάνης έζησε στην Γερμανία, όπου εργάσθηκε ως γελοιογράφος για τα γερμανικά περιοδικά Simplicissimus και Lustige Blätter. Την ίδια εποχή, φιλοτέχνησε και διαφημιστικές αφίσες. Το 1904, παρουσίασε έργα του σε τέσσερις ομαδικές εκθέσεις και έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός στο φιλότεχνο κοινό της γαλλικής πρωτεύουσας. Την ίδια εποχή συνδέθηκε φιλικά με τον ποιητή Ζαν Μορεάς (γαλλικό ψευδώνυμο του Ιωάννη Α. Παπαδιαμαντόπουλου) και τους καλλιτέχνες Αντρέ Ντεραίν, Ανρί Ματίς και Αριστίντ Μαγιόλ. Το 1912 παρουσίασε έργα του στην έκθεση των κυβιστών της ομάδας «Χρυσή Τομή» (La Section d’or). Δύο χρόνια αργότερα συμμετείχε με τρεις τοπιογραφίες στην ετήσια Έκθεση των Ανεξαρτήτων (Salon des Indépendants). Με την έναρξη του Α΄ Παγκ. Πολέμου, κατατάχθηκε ως στην Λεγεώνα των Ξένων και έλαβε μέρος στην μάχη της Μάρνης. Το 1918 βρέθηκε να υπηρετεί ως διερμηνέας με τα γαλλικό εκστρατευτικό σώμα στην Ελλάδα. Εξαιτίας της υπηρεσίας του στην Λεγεώνα των Ξένων απέκτησε την γαλλική υπηκοότητα. Είχε ήδη νυμφευθεί την γαλλίδα Στεφανί-Ζυλί Μπουβιέ (Stéphanie-Julie Bouvier) από το Αιξ της Προβηγκίας, και είχε αποκτήσει μαζί της τον μοναχογιό του Ζαν-Σεμπαστιάν (Jean-Sébastien Galanis, 1910–1940). Με το τέλος του πολέμου, επέστρεψε στο Παρίσι για να στραφεί αποκλειστικά προς την χαρακτική· αρχικά στην ξυλογραφία και κατόπιν στην οξυγραφία. Το 1920 ολοκλήρωσε το έργο του Καθισμένο γυμνό και παρουσίασε έργα του σε εκθέσεις δίπλα μαζί με τον Ματίς και τον Μπρακ. Τον επόμενο χρόνο παρουσίασε έργα του παρέα με άλλα μεγάλα ονόματα της εποχής όπως ο Χουάν Γκρι, ο Πικάσσο, ο Ντυφύ και ο Σαγκάλ. Έχοντας ήδη καθιερωθεί ως χαράκτης, ο Γαλάνης στην συνέχεια εξέθεσε έργα του στο Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και την Νέα Υόρκη. Παράλληλα άρχισε να ασχολείται συστηματικά με την διακόσμηση βιβλίων με χαρακτικά έργα. Πολλά από τα βιβλία που διακόσμησε παρουσιάσθηκαν σε διάφορες εκθέσεις κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Το 1929, ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου προσκάλεσε τον Γαλάνη στην Ελλάδα για να αναλάβει την Έδρα της Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά ο Γαλάνης δεν δέχθηκε για προσωπικούς λόγους. (Την συγκεκριμένη έδρα την κατέλαβε τελικά ο Γιάννης Κεφαλληνός.) Από το 1930 αφιερώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στη χαρακτική. Κατά το διάστημα 1930–1937 δίδασκε χαρακτική στο εργαστήριό του στο Παρίσι. Σε αυτό το εργαστήριο, έλαβαν μαθήματα και πολλοί νέοι Έλληνες καλλιτέχνες, όπως ο Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Π. Ρέγκος, η Μ. Ραφτοπούλου, ο Α. Βασιλικιώτης, ο Κ. Ηλιάδης κ.ά. Ως χαράκτης, ο Γαλάνης ασχολήθηκε και με τον σχεδιασμό γραμματοσήμων. Το πιο γνωστό του έργο για τους φιλοτελιστές είναι μία σειρά από τέσσερα γραμματόσημα με θέμα την Διεθνή Έκθεση του Παρισιού του 1937. Η συγκεκριμένη σειρά σχεδιάσθηκε το 1936, κατόπιν παραγγελίας από τα Γαλλικά Ταχυδρομεία. Το 1940, η οικογένεια του Γαλάνη πέρασε μία μεγάλη δοκιμασία. Ο μοναχογιός του, που ήταν πλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού, νυμφευμένος και πατέρας μιας μικρής κόρης, με την πτώση της Γαλλίας στους Γερμανούς, κατατάχθηκε στο Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό που διέφυγε με τις δυνάμεις του Ντε Γκωλ. Στις 27 Νοεμβρίου του 1940, το πλοίο στο οποίο υπηρετούσε ο Ζαν-Σεμπαστιάν Γαλάνης χτυπήθηκε από γερμανικό υποβρύχιο στον Ατλαντικό Ωκεανό, και ο νεαρός ναυτικός χάθηκε για πάντα στη θάλασσα. Το χτύπημα ήταν πολύ σκληρό για την οικογένεια Γαλάνη, που ζούσε στο γερμανοκρατούμενο Παρίσι. Μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας, το 1945, ο Γαλάνης εκλέχθηκε καθηγητής στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και την ίδια χρονιά έγινε ισόβιο μέλος της γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών (Académie des Beaux-Arts). Το 1950 εκλέχθηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το έργο του Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, στην συλλογή του Τελλόγλειου Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στην Εθνική Πινακοθήκη, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, στις πινακοθήκες του Δήμου Αθηναίων και του Δήμου Ρόδου, κ.ά. Το 2008 έργο του πωλήθηκε σε δημοπρασία ως πλαστό. Στα γαλλικά είναι γνωστός ως Démétrios ή Démétrius Galanis και στα αγγλικά ως Demetrios Galanis.

πηγή: βικιπαίδεια

Έκθεση Ζωγραφικής “Μεγάλοι Έλληνες Ζωγράφοι” από την ιδιωτική συλλογή Μαρίας Αγγελοπούλου.

Ακριθάκης, Βασιλείου, Γεραλής, Γουναρόπουλος, Εγγονόπουλος, Θεοφυλακτόπουλος, Θωμόπουλος, Ο. Κανέλλης, Καραβούζης, Τίνα Καραγεώργη, Κατζουράκης, Κεσσανλής, Κρυστάλλης, Λασκαρίδου, Μάρρος, Μπουζιάνης, Νικολάου, Ξανθάκης, Οθωναίος, Παπαδήμου, Παπαλουκάς, Παρθένης, Πατρικαλάκης, Ποταμιάνος, Ρωμανού, Σικελιώτης, Σκλάβος, Στέρης, Τέτσης, Τσαρούχης, Φλωρά-Καραβία, Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Χριστοφής, John Χριστοφόρου, Ψυχοπαίδης

Εγκαίνια: Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015, στις 19:30

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος, γιός του Ευάγγελου και της Μαρίας Αγγελοπούλου εξηγεί την σχέση της οικογένειας του με την Τέχνη, και πως ο θαυμασμός τους εξελίχθηκε σε αγάπη.
Ο Ευάγγελος, συλλέκτης, στην πορεία της ζωής του, ολοκλήρωσε μια από τις μεγαλύτερες συλλογές γραμματοσήμων στον κόσμο, η οποία δημοπρατήθηκε σε οίκο του εξωτερικού το 2011. Ο Θανάσης, θείος του Γιώργου, συλλέκτης έργων ξένων ζωγράφων μαζί με τον στενό του φίλο Αλέξανδρο Ιόλα, υπήρξαν για την Μαρία και τον Γιώργο, οι κύριες πηγές έμπνευσης και φορείς ανεκτίμητης γνώσης για την Τέχνη και τους ζωγράφους της εποχής τους.
Η Μαρία και ο Γιώργος Αγγελόπουλος, καθημερινά στο περιβάλλον των μεγάλων συλλεκτών, εντρύφησαν σταδιακά και μυήθηκαν στην ανάγνωση των έργων και του ψυχισμού των ζωγράφων, και, λάτρεψαν την ζωγραφική σαν Τέχνη έκφρασης.
Από το 1985 η Μαρία αρχίζει να συλλέγει έργα Ελλήνων ζωγράφων με προσήλωση και αγάπη. Απευθύνεται σε Έλληνες συλλέκτες, όπως η Αλεξάνδρα Διαμαντοπούλου, ο Γιάννης Παπαμιχαήλ και επίσης αγοράζει έργα Ελλήνων ζωγράφων από γκαλερί, Λόλα Νικολάου, Αστρολάβος κ.α.. Στην συνέχεια το 2000 ακολουθεί η πρώτη της συμμετοχή σε δημοπρασία των Sotheby’s.

Επιμέλεια: Γιάννης Μπαβαρέζος
Διεύθυνση: Άντα Σκαφτούρου PHT CLUB –Σύμβουλοι

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης > Ταύρος – Ρούφ

Καθημερινά: 18:00 με 22:00

πηγή:https://www.artandlife.gr

Ως ένδειξη τιμής σε έναν καλλιτέχνη που ενθάρρυνε την καλλιτεχνική έρευνα, τον πειραματισμό, τη συνεργασία και την κοινωνική διάσταση της τέχνης, άνοιξε τις πύλες της η έκθεση Τοίχοι της Πόλης, αφιερωμένη στον Νίκο Κεσσανλή.

Στη μνήμη των 10+1 χρόνων από το θάνατό του πρωτοπόρου εικαστικού, ενός ανθρώπου εξαιρετικά δημιουργικού και ακούραστου πρεσβευτή της καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Ελλάδα που ήξερε να αναγνωρίζει την ανάγκη για συνεχή διάλογο με το διεθνές σύστημα, η Γκαλερί a.antonopoulou.art πραγματοποιεί ένα αφιέρωμα στο Νίκο Κεσσανλή το οποίο αποτελείται από, όχι μία, αλλά δύο εκθέσεις.

Η πρώτη ονομάζεται Τοίχοι της Πόλης και επικεντρώνεται στη ζωγραφική. Σε αυτά τα έργα, γοητευμένος από την υποβλητικότητα των τοίχων, ο Κεσσανλής έρχεται με βίαιες χειρονομίες να ανιχνεύσει τη νέα μητροπολιτική συνθήκη, που προσδίδει στις εκτεταμένες επιφάνειες των πόλεων έναν απροσδόκητο χαρακτήρα.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Μαρτίου, ενώ το κοινό θα μπορεί να την επισκέπτεται στις ακόλουθες ώρες:

Δευτέρα έως Παρασκευή: 14:00 – 20:00.

Σάββατο: 12:00 – 16:00.

Η δεύτερη έκθεση θα ακολουθήσει το Μάιο, φέροντας τον τίτλο Φίλοι. Είναι αφιερωμένη στον κύκλο των έργων του καλλιτέχνη, τον οποίο ο γάλλος κριτικός τέχνης Pierre Restany ονόμασε Mec Art και στην ουσία πρόκειται για φαντασμαγορίες της ταυτότητας, σκιές αλλά και λήψεις προσωπικών του φίλων.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα της γκαλερί: www.aaart.gr

πηγη:www.agroticanews.gr

Το Α’ εργαστήριο ζωγραφικής της ΑΣΚΤ στην Πινακοθήκη Γρηγοριάδη
Εβδομήντα νέοι καλλιτέχνες, φοιτητές ή απόφοιτοι του Α’ εργαστηρίου ζωγραφικής παρουσιάζουν τη δουλειά τους στην Πινακοθήκη Γρηγοριάδη. Ήδη η παρουσίαση τόσων καλλιτεχνών συνιστά έναν τολμηρό στόχο. Η ποικιλία των έργων, των εικαστικών στόχων, ο πειραματισμός, το ανανεωτικό πνεύμα είναι τα στοιχεία που θα αναζητήσουμε σε αυτήν την έκθεση. […] Το Α’ εργαστήριο ζωγραφικής είναι από τα παλαιότερα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ποια, όμως, υπήρξε η λειτουργία του; το ύφος του; Ξεκινά το 1947 με τον Μόραλη και αποτέλεσε το μοναδικό εργαστήριο που είχε και έχει μέχρι σήμερα μια συνέχεια. Αυτοί που σπούδασαν σε αυτό ανέλαβαν, στη συνέχεια, και τη διεύθυνσή του. Εν αρχή, ο Γιάννης Μόραλης και στη συνέχεια ο Δημήτρης Μυταράς, συνεργάτης και διάδοχος του Μόραλη. Ακολούθησε ο Ζαχαρίας Αρβανίτης, μαθητής του Μόραλη.. Τι κοινό φέρουν αυτά τα ονόματα που εν πολλοίς δημιούργησαν την ταυτότητα του εργαστηρίου; Όλοι του στήριξαν τη σπουδή στο μοντέλο, την παρατήρηση και μάλιστα, την παρατήρηση εκ του φυσικού. Αυτό το πρόταγμα, αποτέλεσε και αποτελεί μέχρι σήμερα τη μέθοδο διδασκαλίας, την πειθαρχία και την ίδια τη μέθοδο έρευνας. Προφανώς υπάρχει στόχευση σε έναν τρόπο σκέψης –κι αλλοίμονο αν δεν υπήρχε. Αυτήν τη στόχευση θα την παρατηρήσουμε στα έργα που φιλοξενούνται στην έκθεση. Αν και στα πράγματα που προκύπτουν δεν υπάρχει ένας προσηλυτισμός, αλλά μόνο μια μέθοδος που επιτρέπει την ελευθερία και τον πειραματισμό. Στα έργα των νέων καλλιτεχνών που φιλοξενούνται στην έκθεση παρατηρούμε ένα γεγονός: ότι έχουν αφομοιώσει παραγωγικά τα εργαλεία και τους ποικίλους, κάθε φορά, τρόπους να προσεγγίσουν το ορατό και την εικόνα. Πάντα, ο καλλιτέχνης πρέπει να διανύσει μια μεγάλη απόσταση, από αυτό που αντιλαμβάνεται το μάτι μέχρι αυτό που μπορεί να κατασκευάσει. Ο διδάσκων σε αυτήν την περίπτωση, δεν έχει ως στόχο να κάνει όλους τους νέους καλλιτέχνες να σκεφτούν με τον ίδιο τρόπο το έργο, αλλά να τους βοηθήσει να το επινοήσουν, να το αποκωδικοποιήσουν. Μια μέθοδος που πραγματοποιείται βαθμιαία και βασανιστικά. Τι παρατηρούμε στα έργα που εκτίθενται; Μα ακριβώς το παραπάνω γεγονός: Την προσπάθεια του καλλιτέχνη να διαχειριστεί την εικόνα, να διαμορφώσει το εν δυνάμει. Στην έκθεση αυτή παρουσιάζεται ένα εργαστήριο, με έργα που παρήχθησαν σε αυτό. Έργα τελειωμένα, πειραματικά, κλασικά, ίσως και ατελή. Αλλά έργα πραγματικά στα οποία βλέπεις την αγωνία του καλλιτέχνη, να ορίσει την εικόνα και το ορατό, να ξαναεφεύρει τον κόσμο. Η τιμιότητα ενός εργαστηρίου ζωγραφικής θα μπορούσε να είναι ο τίτλος αυτής της έκθεσης γιατί άλλωστε ένα πράγμα θέλαμε: Να δείξουμε το πραγματικό πρόσωπο του εργαστηρίου αυτήν τη στιγμή.

Άγγελος Αντωνόπουλος
Παναγιώτης Σ. Παπαδόπουλος

ΕΓΚΑΙΝΙΑ: 18-3-2015 στις 19.30
Διάρκεια έκθεσης: 18/03/2015 μέχρι 3/5/2015.

Επιμέλεια έκθεσης: Άγγελος Αντωνόπουλος
Παναγιώτης Σ. Παπαδόπουλος
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ: Μαρίνου Αντύπα 18, Νέο Ηράκλειο,  τηλέφωνο γραμματείας: 210 – 2719744. Στάση ΗΣΑΠ: Ν. Ηράκλειο,www.pinakothiki.eu.

Ωράριο λειτουργίας:
Τρίτη- Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή: 10:00-15:00, και 18 :00-21 :00
Σάββατο-Κυριακή: 11:00-14:00
Δευτέρα κλειστά

Τις Πέμπτες  12 Μαρτίου και 26 Μαρτίου θα ποζάρει μοντέλο στο εργαστήρι μας ,  για σχέδιο ή χρώμα, απο τις 6 εως τις 9 το βράδυ, το κόστος συμμετοχής για όλους (παλαιά και νέα μελή ) είναι 15 ευρώ για κάθε Πέμπτη , (εξαιρούνται της συμμετοχής όσοι παρακολουθούν το πλήρες πρόγραμμα ) Σας περιμένουμε!

τηλ επικοινωνίας : 2102855142