Μετά το πέρας των εξετάσεων για την εισαγωγή στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, έχουμε την χαρά να σας ανακοινώσουμε την ολοκληρωμένη ,πλέον, λίστα των επιτυχόντων μας:
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ):
-ΘΕΟΔΟΣΗΣ Π.
ΙΩΑΝΝΙΝΑ (ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ):
-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Τ.
Συγχαρητήρια σε ΄΄ολους τους εξεταζόμενους και ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία!
Το Στον ίδιο χώρο είναι ένας καλλιτεχνικός διάλογος που άνοιξε η φωτογράφος Ειρήνη Βουρλούμη με το ζωγραφικό έργο του παππού της Ανδρέα Βουρλούμη (1910-1999). Η Ειρήνη Βουρλούμη παραθέτει δικές της φωτογραφίες τραβηγμένες με κινητό τηλέφωνο κατά τις περιπλανήσεις της στην πόλη της Αθήνας – ένας φόρος τιμής δίπλα σε έργα που έκανε ο Ανδρέας Βουρλούμης πάνω από μισό αιώνα πριν: ζωγραφικούς πίνακες, υδατογραφίες, σχέδια και ποιήματα. Τα μέσα διαφέρουν αλλά ο σκοπός είναι κοινός.
Η έκθεση παρουσιάζει 32 ζεύγη φωτογραφιών και ζωγραφικών έργων που έχει επιλέξει η ίδια η Ειρήνη Βουρλούμη. Η αντιπαραβολή των φωτογραφιών με τα ζωγραφικά έργα επικεντρώνεται θεματικά στην καταγραφή της πόλης της Αθήνας και της καθημερινής ζωής της, αλλά περιλαμβάνει και τη σύνδεση συναισθηματικών καταστάσεων με χρωματικές και μορφολογικές λεπτομέρειες σε τοπία και εσωτερικούς χώρους. Μέσα από τον συσχετισμό των εικόνων η φωτογράφος δημιουργεί γέφυρες μεταξύ της μεταπολεμικής Αθήνας, όπως την αποτύπωσε στα γρήγορα σχέδια του ένας ιστορικής σημασίας ζωγράφος και της ίδιας πόλης σήμερα, όπως την καταγράφει η ίδια στις δικές τις περιπλανήσεις. Από τις εικόνες αυτές αναδύεται ο διαχρονικός χαρακτήρας της πόλης, από την αρχιτεκτονική και το τοπίο ως τη ζωή των κατοίκων της, αλλά και μια εναλλακτική γενεαλογία απεικόνισης του αστικού τοπίου.
Η δουλειά της περιλαμβάνεται και στην έκθεση Statecraft: Διαμορφώνοντας το Κράτος.
Επιμέλεια: Σταμάτης Σχιζάκης
Η Ειρήνη Βουρλούμη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και έχει ελληνική και ινδονησιακή καταγωγή. Σπούδασε στο Parsons School of Design και στο Columbia Graduate School of Journalism στη Νέα Υόρκη. Εκτός από την καλλιτεχνική της δουλειά σαν φωτογράφος η Ειρήνη Βουρλούμη έχει συνεργαστεί ως φωτορεπόρτερ με εφημερίδες, περιοδικά και blog, όπως οι The New York Times, The Guardian, The Wall Street Journal, The Financial Times, κυρίως για θέματα που σχετίζονται με την προσφυγική κρίση αλλά και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Ανάμεσα στις προσωπικές σειρές έργων της περιλαμβάνεται η σειρά φωτογραφιών από τις εθνικές εκλογές του 2015, Party like there is no tomorrow, ο φωτογραφικός συσχετισμός του μυθιστορήματος του Στρατή Μυριβήλη «Η Παναγιά η γοργόνα» με την πρόσφατη υποδοχή μεταναστών στη Σκάλα Συκαμινιάς, The Mermaid Madonna, καθώς και η καταγραφή της Αθήνας ως σκηνικού της οικονομικής κρίσης, In Waiting. Η Βουρλούμη έχει εκθέσει στο Bozar στις Βρυξέλλες, στο Martin Gropius Bau στο Βερολίνο και στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα, μεταξύ άλλων. Το πρώτο της βιβλίο, In Waiting, κυκλοφόρησε το 2017 από τον γερμανικό εκδοτικό οίκο Hatje Cantz. Η Βουρλούμη είναι μέλος της ελληνικής κολεκτίβας Depression Era.
Ο Ανδρέας Βουρλούμης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1910 και πέθανε στην Αθήνα το 1999. Σπούδασε χημεία, και εργάστηκε για ένα διάστημα ως χημικός, επικεντρώθηκε όμως στη μελέτη της ζωγραφικής, ζώντας μάλιστα για ένα διάστημα στο Παρίσι. Κατοικούσε στο Κολωνάκι ενώ διατηρούσε εργαστήριο στο Παγκράτι. Είχε πάντα μαζί του σημειωματάρια στα οποία ζωγράφιζε. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Ανδρέας Βουρλούμης γέμισε εκατοντάδες τετράδια με σχέδια και ακουαρέλες, κυρίως με σκηνές από την καθημερινή ζωή στην Αθήνα. Έχουν γίνει δύο αναδρομικές εκθέσεις του έργου του, στην Εθνική Πινακοθήκη το 1990 και στο Μουσείο Μπενάκη το 1999.
ΠΗΓΕΣ:
21.09 – 12.12 2022
Υπό την Αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου
Με ιδιαίτερη χαρά, το Μουσείο του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα παρουσιάζει στον χώρο των περιοδικών εκθέσεων ένα εικαστικό αφιέρωμα στον χαρισματικό δάσκαλο Φώτη Κόντογλου, με τίτλο Ο Φώτης Κόντογλου και η επιρροή του στους νεότερους, από τις 21 Σεπτεμβρίου έως και τις 12 Δεκεμβρίου 2022.
Η έκθεση αποτελεί επετειακό αφιέρωμα για τα εκατό χρόνια από την εθνική συμφορά του ξεριζωμού του Μικρασιατικού Ελληνισμού από τις μακραίωνες εστίες του. Μια επέτειος η οποία καταγράφεται ως μέγιστο κεφάλαιο της κατ’ εξοχήν καταστροφής στην ελληνική ιστορία, είναι καιρός μνημοσύνης και ενθυμήσεων. Οι μνήμες αναζητούν διέξοδο προς τις πηγές του ιστορικού χρόνου και αποτελούν ταυτοχρόνως υπενθύμιση της οφειλής και του χρέους προς αυτούς που σθεναρά αντιτάχθηκαν στη διάβρωση της συλλογικής μνήμης, κάνοντας λάβαρο εθνικού χρέους την πρόθεση αναστήλωσης του ιερού της «Ελληνικότητας» και αναζωπύρωσης της φλόγας της επί εκατό χρόνια παραμερισμένης παράδοσης.
Ο Φώτης Κόντογλου, από τις εμβληματικότερες μορφές αυτής της γενιάς, ως αυθεντικός εκφραστής της ανάγκης επιστροφής προς τα θέσμια των παραδόσεων και της λαϊκής παράδοσης, έθεσε ως κυρίαρχο ζητούμενο την απαλλαγή από την κηδεμονία και την εξάρτηση από τα καλλιτεχνικά ρεύματα της Δύσης. Την παράδοση ήθελε ελληνοπρεπή και σε αδιάσπαστη ενότητα με το ορθόδοξο δόγμα.
Σε μια εποχή που συναφείς έννοιες κλυδωνίζονταν στη δίνη των πολυπολιτισμικών μετασχηματισμών και οι παραδοσιακές δομές υφίσταντο την πίεση της αποδόμησης, ο Φώτης Κόντογλου ως κληρονόμος των Αϊβαλιώτικων παιδαγωγικών επιρροών θεώρησε χρέος του να αντιταχθεί στην «αττική ωραιοπάθεια» κατά την ρήση του Τσαρούχη και να ανασύρει από τους άβατους χώρους της ψυχής του τις υπνώτουσες αρχές των πολιτιστικών του αναφορών.
Παρά τις κατά καιρούς κριτικές υπονομεύσεις ένα είναι βέβαιο, ότι τόσο οι εικονογραφικές ιστορίσεις όσο και οι πνευματικές διδαχές του άφησαν ανεξίτηλο στίγμα και βαθιά σημάδεψαν τον εικοστό αιώνα του τόπου μας.
Η δομή του αφιερώματος Ο Φώτης Κόντογλου και η επιρροή του στους νεότερους αναπτύσσεται σε δυο σκέλη. Το πρώτο, με άξονα αναφορών του χαρισματικού Φώτη Κόντογλου με την ακατάσχετη συγκινησιακή ευαισθησία, την ενάργεια του αφηγηματικού λόγου, την σχεδιαστική μαεστρία και τον ζωγραφικό λυρισμό του χρωστήρα του ανεδείχθη αφυπνιστής της Εθνικής συνείδησης και της λειτουργικής τέχνης της Ορθοδοξίας. Και από την άλλη, την επιρροή που άσκησε στο πεδίο των εικαστικών τεχνών και τα γράμματα του 20ου αιώνα στους νεότερους.
Εκτός από τους άμεσους, πρωτόκλητους μαθητές του που ήταν ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Νίκος Εγγονόπουλος, στενή ήταν η σχέση που αναπτύχθηκε με τον Ράλλη Κοψίδη, τον Σπύρο Παπαλουκά, τον Σπύρο Βασιλείου, τον συμπατριώτη του Στρατή Δούκα και τον Νίκο Βέλμο, ενώ υπήρξαν και αυτοί που ανήκουν στη χορεία των «κρυπτομαθητών» όπως ο Γιάννης Μόραλης, ο Διαμαντής Διαμαντόπουλος, ο Κλέαρχος Λουκόπουλος και ο Klaus Vrieslander, οι οποίοι διατηρούσαν επαφές χωρίς όμως να γίνουν ποτέ βοηθοί και συνεργάτες του. Αλλά και από τους εν ζωή καλλιτέχνες, πολλοί είναι αυτοί που εισέπνευσαν στην καλλιτεχνική και πνευματική αύρα ενός έργου που έμμεσα επηρέασε το έργο τους, και οι οποίοι ευγνώμονα ομολογούν την οφειλή τους.
Για την επίτευξη του σκοπού, έργα 39 καλλιτεχνών αντιπαρατίθενται σε έργα του Φώτη Κόντογλου όπου καταδεικνύονται οι επιρροές, άμεσες και έμμεσες: 52 δανειστές, Ιδρύματα, φορείς και ιδιώτες συνέβαλαν με δανεισμούς που αριθμούν σε 135 έργα.
Η έκθεση αναπτύσσεται στις εξής θεματικές ενότητες:
α) Οι πρώτοι μαθητές
β) Μύθοι και ήρωες
γ) Προσωπογραφίες
δ) Τοπογραφίες
ε) Ο ξεριζωμός
στ) Ιστορήσεις ναών
ζ) Εικονογραφία
Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα τους οι καλλιτέχνες Ιωάννης Βαμπούλης, Πέτρος Βαμπούλης, Σπύρος Βασιλείου, Φώτης Βάρθης, Νίκος Βέλμος, Κωνσταντίνος Γεωργακόπουλος, Γεώργιος Γλιάτας, Στέφανος Δασκαλάκης, Διαμαντής Διαμαντόπουλος, Νίκος Εγγονόπουλος, Μάρκος Καμπάνης, Ανδρέας Κοντέλλης, Φώτης Κόντογλου, Γεώργιος Κόρδης, Ράλλης Κοψίδης, Αλέκος Κυραρίνης, Αλέκος Λεβίδης, Κλέαρχος Λουκόπουλος, Νεκτάριος Μαμάης, Τάσος Μαντζαβίνος, Ιωάννης Μητράκας, Γιάννης Μόραλης, Νίκος Μόσχος, Εμμανουήλ Μπιτσάκης, Χρήστος Μποκόρος, Γιάννης Παπαδέλης, Σπύρος Παπαλουκάς, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, Κώστας Παπανικολάου, Σπύρος Παπανικολάου, Γιώργος Ρόρρης, Εδουάρδος Σακαγιάν, Παύλος Σάμιος, π. Σταμάτης Σκλήρης, Σωτήρης Σόρογκας, Γιάννης Τσαρούχης, Στέλιος Φαϊτάκης, Φίκος, Νικόλαος Χούτος, Γιώργος Χοχλιδάκης και Klaus Vrieslander.
Επιμελητής της έκθεσης είναι ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, κ. Κυριάκος Κουτσομάλλης.
Η έκθεση συνοδεύεται από κατάλογο 400 σελίδων ο οποίος εκδίδεται με την χορηγία της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας Πολιτιστικού και Κοινωφελούς Έργου ΑΙΓΕΑΣ. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιούνται ειδικές προγραμματισμένες ξεναγήσεις καθώς και εκπαιδευτικά εργαστήρια για παιδιά ηλικίας 8 έως 12 ετών, με θέμα το πορτρέτο, κάθε Κυριακή.
ΠΗΓΕΣ:
ΚΑΤΕΡΙΝΑ Λ.: ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΚΟΡΙΝΑ Α.: ΤΜΗΜΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ Β.: ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΗΣ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΙΩΑΝΝΑ Κ.: ΤΜΗΜΑ ΤΕΧΝΩΝ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑΣ – ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Το Εργαστήρι Τέχνης Ζωγραφίζω σας καλωσορίζει στη νέα δημιουργική και καλλιτεχνική χρονια. Κύριο μέλημα του Εργαστηρίου αποτελεί η αναβάθμιση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, που προωθεί τη δημιουργικότητα, την ευαισθησία και τις πολύπλευρες δεξιότητες των μαθητών. Μέσω της καθοδήγησης καταρτισμένων εκπαιδευτικών, οι μαθητές ανακαλύπτουν και χρησιμοποιούν ποικίλες τεχνικές και ζωγραφικά μέσα, διευρύνοντας τους πνευματικούς τους ορίζοντες και τη φαντασία τους. Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω, με χαρά σας ανακοινώνουμε την έναρξη των παρακάτω τμημάτων:
ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ
– 16 Σεπτεμβρίου (τμήματα Παρασκευής)
Α΄ τμήμα Παρασκευής 17:00-18:30 ( Α΄- Γ΄ Δημοτικού)
Β΄ τμήμα Παρασκευής 18:30-20:00 (Δ΄ – ΣΤ΄ Δημοτικού)
– 17 Σεπτεμβρίου (τμήματα Σαββάτου)
Α΄ τμήμα Σαββάτου 10:00-11:30 ( Α΄- Γ΄ Δημοτικού)
Β΄ τμήμα Σαββάτου 11:30-13:00 (Δ΄ – ΣΤ΄ Δημοτικού)
ΤΜΗΜΑ ΕΦΗΒΩΝ
– 21 Σεπτεμβρίου 18:00-20:00
ΤΜΗΜΑ ΚΑΛΛ.ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
– 17 Σεπτεμβρίου (τμήματα Σαββάτου)
Α΄ τμήμα Σαββάτου 13:15-16:15
Β΄ τμήμα Σαββάτου 16:30-19:30
– 21 Σεπτεμβρίου(τμήμα Τετάρτης)
Γ΄ τμήμα 17:30-20:30
ΤΜΗΜΑ ΣΚΙΤΣΟ-ΚΟΜΙΚ
– 10 Σεπτεμβρίου (τμήματα Σαββάτου)
Α΄ τμήμα Σαββάτου 14:00-16:00
Β΄ τμήμα Σαββάτου 16:00-18:00
ΤΜΗΜΑ ΑΣΚΤ
– 1 Σεπτεμβρίου
Δευτέρα έως Παρασκευή 17:00-21:00
Σάββατο 11:00-19:00
ΤΜΗΜΑ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
– 1 Σεπτεμβρίου
Δευτέρα έως Παρασκευή 17:00-21:00
Σάββατο 11:00-19:00
Υ.Γ.: Για την έναρξη και τις ώρες του προσχολικού τμήματος θα ενημερωθείτε σύντομα με νέα ανακοίνωση.
Σας περιμένουμε!
Φτάνοντας στο τέλος της σχολικής χρονιάς θα θέλαμε να σας ζητήσουμε να συμβάλλετε με τη γνώμη σας στην αξιολόγηση του Εργαστηρίου μας! Αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την εύρυθμη λειτουργία του, καθώς μας προτρέπει να βελτιωνόμαστε συνεχώς και να γινόμαστε καλύτεροι!
Παρακάτω βρίσκεται ο σύνδεσμος, στον οποίο κάνετε την αξιολόγηση:
https://g.page/r/CY-ubCrFnwECEB0/review
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ:
1. Πατάτε πάνω στον σύνδεσμο.
2. Πληκτρολογείτε το email σας και τον κωδικό του (είναι απαραίτητο να έχετε gmail λογαριασμό).
3. Κάνετε την αξιολόγηση, πατώντας τα αστεράκια από 1-5.
4. Γράφετε ένα σχόλιο στο πλαίσιο «Μοιραστείτε λεπτομέρειες από τη δική σας εμπειρία σε αυτό το μέρος».
5. Τέλος, πατάτε στο πλαίσιο «Ανάρτηση», ώστε να ανέβει η αξιολόγησή σας.
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Με εκτίμηση,
Η Ομάδα του Εργαστηρίου Τέχνης Ζωγραφίζω
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι από τις 3 Μαΐου έως τις 31 Μαΐου οι γονείς μπορούν να υποβάλλουν αίτηση για τις ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ στην Α’ ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ των ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ για το σχολικό έτος 2022-2023.
Παρακάτω σας επισυνάπτουμε τους συνδέσμους με την αναλυτική διαδικασία εισαγωγής και λειτουργίας των Καλλιτεχνικών Σχολείων, καθώς και τους καταλόγους με τα Καλλιτεχνικά σχολεία.
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι το μάθημα του Σαββάτου 16/04/2022 του τμήματος Κόμικ αναβάλλεται λόγω του 16ου Φεστιβάλ Κόμικ, στο οποίο θα λάβει μέρος το Εργαστήρι μας με τους μαθητές μας να παρουσιάζουν τα εξαίρετα έργα τους. Το Φεστιβάλ πραγματοποιείται 15, 16 και 17 Απριλίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος (πάνω ακριβώς) και ώρα 11:00-21:00.
Ο πάγκος με τα έργα των μαθητών μας θα βρίσκεται δίπλα από τη γραμματεία.
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Με εκτίμηση,Η Ομάδα του Εργαστηρίου Τέχνης Ζωγραφίζω
ΠΗΓΕΣ:
Το Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Βασίλη Βασιλακάκη “Ήσυχη ζωή”.
Ηνέα έκθεση του Βασίλη Βασιλακάκη με τίτλο Ήσυχη ζωή, που παρουσιάζει ο Δήμος Αθηναίων, αντικατοπτρίζει την ανάγκη για μια απλή ζωή σε έναν κόσμο που οδηγείται στη φθορά. Μπορείς άραγε να ζήσεις μια ήσυχη ζωή σε μια κοινωνία παρατεταμένης κρίσης, σε μια εποχή γεμάτη ανούσιους πειρασμούς και περιττές πληροφορίες, σε ένα περιβάλλον συνεχούς έντασης, το οποίο σε διασπά και σε αποπροσανατολίζει; Ποια στάση οφείλει να υιοθετήσει ο καλλιτέχνης; Τι είδους τέχνη ταιριάζει και ανταποκρίνεται σε μια τέτοια ζωή; Εντέλει, τι εικόνες παράγει ένας καλλιτέχνης που, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα, έχει αποφασίσει να ζήσει μια ήσυχη ζωή; Αυτά τα ερωτήματα μοιάζει να διατρέχουν την έκθεση του Βασίλη Βασιλακάκη.
Στην έκθεση, που διοργανώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων από τις 7 Απριλίου έως τις 15 Μαΐου 2022 στο Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων, παρουσιάζονται ζωγραφικά έργα του Βασιλακάκη, φτιαγμένα την τελευταία τριετία (2019-2021), τα οποία δίνουν έμφαση στην αδιαμεσολάβητη εμπειρία και ματιά. Ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει τα αντικείμενα εκ του φυσικού, σε κλίμακα 1 προς 1, χωρίς να αλλοιώνει την υπόστασή τους. Οι εικόνες του είναι σκηνοθετημένες αλλά χωρίς ψιμύθια – όπως, λόγου χάρη, στα έργα της Ποπ αρτ – και χωρίς τη διαμεσολάβηση της φωτογραφίας. Τα αντικείμενα που ζωγραφίζει ο Βασιλακάκης είναι ταπεινά, τετριμμένα, σχεδόν αδιάφορα: ένα αχλάδι, ένα πινάκι, μια σκάλα, ξυλαράκια, κόκαλα, ένα ψάρι, ένα μήλο, ένα κούτσουρο, ένα κομμάτι χαρτοταινία, κρεμμύδια, ένα πορτοκάλι με καρφωμένες οδοντογλυφίδες, ένα κυδώνι που σέπεται, ένα βιβλίο, ένα ρεπάνι, ένα καδρόνι, ένα σκουπόξυλο, μια κεραμίδα, μια χρησιμοποιημένη κουτάλα, ένα καλάμι τυλιγμένο με ένα άσπρο πανάκι, ένα σαπούνι, ένα σπάραγμα σακούλας, μια ποιμενική ράβδος, μια σειρά από κουτσουλιές και αυγά ορτυκιών με διαφορετικές πιτσιλιές το καθένα. Όλα τα έργα είναι ζωγραφισμένα με λάδι σε χαρτί και ορισμένα – τα μεγαλύτερα σε μέγεθος- είναι κολλημένα σε ξύλο.
Το σκεπτικό πίσω από αυτή την ενότητα έργων είναι η αρμονική συμβίωση του ζωγράφου με την εικόνα που προτίθεται να ζωγραφίσει. Αναζητώντας «το ρίγος της εσωτερικής εμπειρίας», o Βασιλακάκης αποφεύγει να βλέπει έργα σύγχρονων συναδέλφων του και στρέφεται προς αναζήτηση έμπνευσης σε θεολογικά κείμενα, όπως ο Συναξαριστής και ο Ευεργετινός. Στο σύνολό της, η Ήσυχη ζωή είναι μια στοχαστική έκθεση, που προβάλλει έννοιες χαμένες από το λεξιλόγιο και τη συμπεριφορά μας, όπως είναι η ταπεινοφροσύνη, η υπομονή, η εγκράτεια, η σιωπή και η αγάπη. Η σιωπηλή ζωγραφική του Βασίλη Βασιλακάκη προτείνει μια οπτική θεώρηση των πραγμάτων η οποία οδηγεί κατευθείαν στο άγνωστο.
Επιμέλεια έκθεσης: Χριστόφορος Μαρίνος, επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ
ΠΗΓΕΣ:
https://www.athinorama.gr/texnes/3003230/mporoume-na-zisoume-mia-isuxi-zoi/
Ο Αντώνιος Βασιλάκης (Antonio Vassilacchi ή Il Aliense, 1556 – 27 Αυγούστου 1629) ήταν σημαντικός Έλληνας αναγεννησιακός ζωγράφος που εργάστηκε κυρίως στην Βενετία και στο Βένετο.
Ο Βασιλάκης γεννήθηκε στην Μήλο και έφυγε για την Βενετία σε μικρή ηλικία. Το 1572 μαθήτευσε στον Πάολο Βερονέζε (Paolo Veronese) και ζωγράφισε πολλές τοιχογραφίες στο επισκοπικό παλάτι του Τρεβίζο, στην εκκλησία Sant’Agata στην Πάδοβα, και σε εκκλησίες της Βενετίας. Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε για τον Βασιλάκη μετά την πυρκαϊά που κατέστρεψε το παλάτι των Δόγηδων στη Βενετία τον Δεκέμβριο του 1577. Ο Aliense (που ήταν το προσωνύμιο που του δόθηκε λόγω της ξένης καταγωγής του) ήταν ένας από τους ζωγράφους που ανέλαβαν την ανακαίνιση του Παλατιού.
Ο Βασιλάκης ήταν μέλος της αδελφότητας του Αγίου Νικολάου του Ελληνικού Έθνους, μιας από τις πιο ζωντανές κοινότητες ξένων τον καιρό εκείνο στην Βενετία του 1600. Ήταν ακόμα μέλος της αδελφότητας των Ενετών ζωγράφων από το 1584.
Η κατάκτηση της Τύρου στο παλάτι των Δόγηδων από τον Αντώνιο Βασιλάκη
Ο Βασιλάκης παντρεύτηκε 3 φορές. Το όνομα της πρώτης του συζύγου, που γέννησε τον γιο του Στέφανο δεν είναι γνωστό. Ο Στέφανος ακολούθησε τα καλλιτεχνικά βήματα του πατέρα του, έγινε επίσης ζωγράφος και τον βοήθησε στην ολοκλήρωση κάποιων έργων, όπως την Ενθρόνιση του Βαλδουΐνου της Φλαμανδίας. Πέθανε, όμως, νέος. Ο Βασιλάκης είχε επίσης 2 κόρες. Η δεύτερη του σύζυγος Τζιακομίνα πέθανε τον Νοέμβριο του 1609. Ο τελευταίος του γάμος ήταν και ο πιό άτυχος. Ο βιογράφος του Βασιλάκη, Κάρλο Ριντόλφι (Carlo Ridolfi), περιγράφει έναν πίνακα που δείχνει τον ζωγράφο να μεταφέρει στην πλάτη του την γυναίκα του, την νοσοκόμα της, τον θείο της και τον γιο της από τον προηγούμενό της γάμο. Ο Βασιλάκης συνήθιζε να δείχνει τον πίνακα και να λέει στους φίλους του: “Αυτό είναι το βάρος που θα κουβαλάω μέχρι να πεθάνω”.
Ο Aliense πέθανε το Μεγάλο Σάββατο του 1629, σε ηλικία 73 ετών. Κηδεύτηκε με τιμές στην εκκλησία του San Vitale την επομένη. Η εκκλησία του San Vitale βρίσκεται στην ίδια πλατεία με το σπίτι του και φιλοξενεί, μέχρι σήμερα, τους πίνακές του Ανάσταση και Ανάληψη του Σωτήρος. Σύμφωνα με τα ενετικά αρχεία, πέθανε από 12ήμερη ασθένεια με πυρετό και καταρροή.
Η δουλειά του Βασιλάκη στο παλάτι των δόγηδων ξεπερνά, αριθμητικά τουλάχιστον, αυτήν οποιουδήποτε άλλου ζωγράφου, αφού έργα του υπάρχουν σε όλες τις μεγάλες αίθουσες του ανακτόρου, όπως στην αίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου (Sala del Maggior Consiglio), στην Αίθουσα των Ψηφοφοριών (Sala dello Scrutinio), στην Αίθουσα της Γερουσίας (Sala del Senato), στην αίθουσα του Συμβουλίου των Δέκα (Sala del Consiglio dei Dieci), και στην Αίθουσα της Πυξίδας (Sala della Bussola).
Το 1551 ο Βασιλάκης έλαβε παραγγελίες από την Αδελφότητα των Εμπόρων (Scuola dei Mercanti) και λίγο καιρό μετά εργάστηκε στην εκκλησία του San Giovanni Elemosinario, λίγα μέτρα μακριά από το εμπορικό κέντρο της Βενετίας, το Ριάλτο. Ζωγράφισε για την εκκλησία του Angelo San Raffaele το 1558. Επίσης, στην εκκλησία του San Zaccaria εκτίθενται τουλάχιστον 4 έργα του.
Το 1559 οι μοναχοί ττης μονήςτου San Giorgio Maggiore αποφάσισαν να ανακαινήσουν την εκκλησία τους. Ανέθεσαν στον Παλλάδιο να πραγματοποιήσει την ανακαίνιση, αλλά, 21 χρόνια μετά με τον θάνατο του Palladio, το έργο ήταν ακόμα ημιτελές. Οι μοναχοί κάλεσαν τότε τον Βασιλάκη να σχεδιάσει για την εκκλησία. Το σχέδιό του έγινε αποδεκτό από την μονή και έτσι δημιουργήθηκε το μεγάλο μπρούτζινο σύμπλεγμα των “Ευαγγελιστών που στηρίζουν τον Κόσμο και τον Κύριο”.
Το 1594, ο Aliense, συστημένος από τους μοναχούς του San Giorgio Maggiore, ανέλαβε τη εκτέλεση μιας σειράς δέκα πινάκων που αποτελούν τον Κύκλο της Ζωής του Χριστού για το καθολικό της μονής του Αγίου Πέτρου στην Περούτζια. Οι πίνακες βρίσκονται και σήμερα στον ίδιο ναό, μαζί με τον τεράστιο πίνακα “Το Τάγμα των Βενεδικτίνων”. Πιστεύεται ότι ο πίνακας αυτός, με επιφάνεια 80 τετραγωνικών μέτρων, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος της Ιταλίας.
Το 1602 ο Βασιλάκης ξεκίνησε την αγιογράφηση του καθεδρικού ναού στο Σαλό ενώ η δουλειά του (κυρίως διακοσμητική) στη βίλλα του γερουσιαστή Giovanni Barbarigo στην Noventa Vicentina κοντά στην Μοντανιάνα είναι εντυπωσιακή.
ΠΗΓΕΣ:
Recent Comments