μαθηματα αρχιτεκτονικής

Παράταση της έκθεσης έως την Κυριακή 17 Απριλίου, 2022

Με ιδιαίτερη χαρά, το Μουσείο του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα παρουσιάζει στον χώρο των περιοδικών εκθέσεων ένα εικαστικό αφιέρωμα στον διακεκριμένο ζωγράφο Σωτήρη Σόρογκα, με τίτλο Σωτήρης Σόρογκας – Ο χρόνος της μνήμης στον εικαστικό λόγο του, από τις 22 Δεκεμβρίου 2021 έως και τις 3 Απριλίου 2022 (παράταση έως 17 Απριλίου 2022).

Στην έκθεση παρουσιάζονται, σε πέντε θεματικές ενότητες, 28 έργα μεγάλων διαστάσεων τα οποία ανήκουν στη Συλλογή του Ιδρύματος και καλύπτουν ενδεικτικά τις κυριότερες φάσεις της καλλιτεχνικής πορείας του ζωγράφου.

Τα Ανοίγματα, οι μαύρες τρύπες, τα πηγάδια… φαίνεται να υποκινούν το βλέμμα στην εγκαρτέρηση μιας άδηλης παραστατικότητας. Το μαύρο αναζητά διέξοδο προς το φως. Είναι σαν να θέλει ο ζωγράφος να εκφράσει τον προβληματισμό του για την διαπιστούμενη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ζωγραφική στις μέρες του.

Τα θαλάσσια ξύλα και τα σαπιοκάικα θέλει να εκφράζουν την εικόνα των ερειπίων του καιρού και τη θνησιμότητα της ύλης που νομοτελειακά επιφέρει η φθορά του χρόνου.

Οι Πέτρες συνοψίζουν τον ανθρώπινο μόχθο. Τις θέλει να απεικονίζουν την υπομονή της «βραχόσπαρτης», όπως λέει, πατρίδας, η οποία αναμένει και αυτή καρτερικά την ευαγγελιζόμενη από τον ίδιο αναστάσιμη προσδοκία.

Τα Άλογα, σε μια Τζιακομετική υπαρξιακή αγωνία, είναι σαν να θέλουν να υπεκφύγουν από την απώλεια του καταποντισμού και αναδύονται μέσα από το κυρίαρχο λευκό σαν να αναζητούν ένα αναζωογονημένο νέο ξεκίνημα.

Στα Πορτραίτα, ζωγραφισμένα με ήπιες φωτοσκιάσεις και μια πυκνή επαναληπτική σχεδιαστική γραφή, ζητούμενο είναι να μετουσιωθεί ο κλασματικός χρόνος σε χρόνο διαρκούς υπόμνησης, του προσώπου, δίνοντας έμφαση στον ψυχισμό του εικονιζόμενου.

Με κώδικες ζωγραφικής της δικής του ιδιομορφίας και ενότητες της δικής του εννοιολογικής συνοχής, ο Σωτήρης Σόρογκας, χωρίς να εγκλείεται σε ιδεοληπτικούς καλλιτεχνικούς δογματισμούς, αυτό που προέταξε στο αισθητικό του διάβημα είναι να διατηρήσει εν ζωή την επικείμενη απώλεια. Να δώσει χρόνο στη μνήμη ώστε να διατηρηθεί εν ζωή η οριστική θνησιμότητα των πραγμάτων.

Περιδιαβαίνοντας στο εκθεσιακό πανόραμα, ο θεατής γίνεται πάραυτα αποδέκτης της συγκίνησης την οποία εισπράττει από αυτή την υπέροχη ζωγραφική, η οποία έχει βαθιές καταβολές στην παράδοση την οποία ο διαπρεπής ζωγράφος μονίμως επικαλείται και ενσωματώνει στο έργο του.

Με λιτή χρωματική γκάμα όπου κυρίαρχο είναι το παλίμψηστο λευκό και το μαύρο, σε συνδυασμό με την απαράμιλλη σχεδιαστική μαεστρία του, αρετές που συνοδεύονται από τη λογιότητα και την ενάργεια του εξίσου λιτού αλλά ουσιαστικού και χαρισματικού λόγου του, βάζει σε παράλληλη πορεία τον κανόνα με τη συγκίνηση, τον νου με το συναίσθημα και με αυτογνωσία των απαιτήσεων των καιρών μας προτείνει χωρίς αισθησιασμούς και την κενότητα της ιδεολογικής υπερφίαλης ρητορείας έναν λόγο εικαστικής πληρότητας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΩΤΗΡΗ ΣΟΡΟΓΚΑ

Ο Σωτήρης Σόρογκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Σπούδασε με κρατική υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δασκάλους τους Γιάννη Μόραλη, Παντελή Πρεβελάκη και Παύλο Μυλωνά, ενώ το 1972 έλαβε προσωπική χορηγία από το Ίδρυμα Ford, με την οποία ταξίδεψε στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1964 ξεκίνησε να διδάσκει σχέδιο στην Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.), όπου αργότερα έγινε καθηγητής. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης, μέλος της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Σπείρα.

Το 2004 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε βραβείο για το σύνολο της καλλιτεχνικής του προσφοράς και το 2010 έξι μεγάλες συνθέσεις του τοποθετήθηκαν στον Σταθμό Λαρίσης του Αθηναϊκού Μετρό. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1981) και στα Ευρωπάλια στις Βρυξέλλες (1982).

ΠΗΓΕΣ:

https://goulandris.gr/el/exhibition/sotiris-sorongas

https://www.lifo.gr/now/entertainment/sotiris-sorogkas-o-hronos-tis-mnimis-ston-eikastiko-logo-toy-sto-moyseio-b-e

Το Arbres à Palabres (Το Δέντρο της Πλατείας) του Stephan Goldrajch είναι ένα δέντρο φτιαγμένο από κομμάτια πλεκτών, υφαντών και κεντημάτων, από νήματα πολύχρωμα και κουρέλια σε ποικίλα μοτίβα και συνθέσεις. Το έχουν δημιουργήσει άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών και κοινωνικών ομάδων που ζουν ή εργάζονται στις γειτονιές γύρω από το μουσείο, αλλά και ένοικοι σε οίκους ευγηρίας ή πρόσφυγες σε παρακείμενες δομές. Το Δέντρο της Πλατείας αντλεί την έμπνευσή του από τα δέντρα που βρίσκονται συνήθως στις πλατείες των αφρικανικών χωριών και αποτελούν το κέντρο της δημόσιας ζωής και της παραγωγής του λόγου της κοινότητας: τόποι συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών, τόποι μετάδοσης της μνήμης, όπου οι μεγαλύτεροι αφηγούνται ιστορίες στα παιδιά. Στην Ελλάδα θα μπορούσε να συγκριθεί με το πλατάνι που βρίσκεται στις πλατείες των χωριών, όπου άνθρωποι όλων των ηλικιών συγκεντρώνονται και συμμετέχουν στην καθημερινή κοινωνική ζωή. Η εμπειρία της πανδημίας, που ήταν καθοριστική για το έργο του Stephan Goldrajch, έχει κάνει την ανάγκη μας για κοινωνικότητα ακόμη μεγαλύτερη. Το Δέντρο της Πλατείας δείχνει πως το εσωτερικό του μουσείου είναι ένας σημαντικός χώρος δημόσιας συνάντησης και διαβούλευσης, ένας χώρος χωρίς αποκλεισμούς και φραγμούς.

Τα κομμάτια που συλλέχθηκαν μετά από ανοιχτή πρόσκληση του καλλιτέχνη συνθέτουν το  Arbres à Palabres (Το Δέντρο της Πλατείας) που εκτίθεται στο φουαγιέ του ΕΜΣΤ από τις 15 Δεκεμβρίου 2021 έως τις 22 Μαΐου 2022. Το συνεργατικό αυτό πολυφωνικό έργο τέχνης, εκφράζει όλες τις ιστορίες των ανθρώπων που το έφτιαξαν και σηματοδοτεί τη νέα αρχή του ανοιχτού, συμπεριληπτικού και φιλόξενου ΕΜΣΤ. Η δουλειά του καλλιτέχνη παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Σύντομο βιογραφικό του καλλιτέχνη

Ο Stephan Goldrajch γεννήθηκε το 1985 στο Ramat Gan του Ισραήλ και ζει στις Βρυξέλλες. Στα έργα του και στις εγκαταστάσεις του χρησιμοποιεί υφάσματα, κείμενα, σχέδια και ανακυκλωμένα υλικά. Η καλλιτεχνική του πρακτική στοχεύει κυρίως στη δημιουργία σχέσεων και κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Σημείο εκκίνησής του είναι συχνά «τα κενά που τον οδηγούν να επαναφηγηθεί μια ιστορία, να την αναδιατυπώσει και να δημιουργήσει έναν άλλο τόπο». Συχνά συνεργάζεται με ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την τέχνη για να τους φέρει αντιμέτωπους με την ύπαρξή τους και τη δική του πρακτική, δίνοντας μια νέα διάσταση στη δημιουργία. Με το έργο του επαναπροσεγγίζει παραδοσιακές, προγονικές πρακτικές που έχουν στον πυρήνα τους τις ανθρώπινες σχέσεις και αντλεί έμπνευση από αυτές για να δώσει μια νέα οπτική στην έννοια της κληρονομιάς.

ΠΗΓΕΣ:

«Έχω δουλέψει με μελάνι, τέμπερα, ακουαρέλα, κηρομπογιά, μέταλλο, ακουαρέλα… Σκέψου ότι υπολογιστή έμαθα στα 70 μου κι έχω ενθουσιαστεί με τα χαρακτικά που μπορώ να κάνω εκεί!» έλεγε.

Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε το 1941 στη Θεσσαλονίκη. Μετά το Γυμνάσιο, σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1960-1965) κοντά στον Γιάννη Μόραλη. Την περίοδο 1970-1972 πραγματοποίησε σπουδές στην École Supérieure des Beaux Arts του Παρισιού. Το 1989 εξελέγη καθηγητής ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ, στην οποία διετέλεσε και πρύτανης (2001-2006).

«Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας οι τέχνες αλληλοσυμπλέκονται, αλληλοεπηρεάζονται, αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι λάθος να ακολουθούμε ρεύματα και μόδες. Δεν υπάρχει καμία γραμμική συνέχεια στην τέχνη. Ένας ταλαντούχος δημιουργός μπορεί να παίρνει στοιχεία από πολλές διαφορετικές χρονικές περιόδους και τεχνοτροπίες, δίχως να παύει να είναι ο εαυτός του. Οι εποχές είναι που αλλάζουν και, βέβαια, τα μέσα. Από την πέτρα, το ξύλο και τον καμβά περάσαμε στον κινηματογράφο, στο βίντεο, στην ψηφιακή τέχνη… Σήμερα, πια, υπάρχει πληθώρα δυνατοτήτων κι εκφραστικών μέσων που θέτουν διαρκώς νέες προκλήσεις. Έχω δουλέψει με μελάνι, τέμπερα, ακουαρέλα, κηρομπογιά, μέταλλο… Σκέψου ότι υπολογιστή έμαθα στα 70 μου κι έχω ενθουσιαστεί με τα χαρακτικά που μπορώ να κάνω εκεί! Ήδη πειραματίζομαι με πορτρέτα μεγάλων ζωγράφων. Να, δες εδώ, έχω ήδη κάνει Βαν Γκογκ, Τζακομέτι, Μπέικον…

Nιώθω ολοκληρωμένος σαν άνθρωπος και τυχερός, αφού κατάφερα τα περισσότερα από όσα επιθυμούσα. Δεν έπαψα ποτέ να είμαι ανοιχτός σε γνώσεις, ιδέες, αναζητήσεις, εμπειρίες. Μεγαλώνοντας κανείς, βέβαια, εμφανίζει και προβλήματα υγείας. Ου γαρ έρχεται μόνον, που λένε. Έχω μια αρθρίτιδα που με ταλαιπωρεί καιρό τώρα, τιμόνι στο χέρι δεν μπορώ να πιάσω. Δεν το χρειάζομαι πια, όμως. Ούτε να ξαναγινόμουν νέος, ούτε να ζούσα πάλι απ’ την αρχή θα ήθελα. Φτάνει τόσο. Ζωή κι αυτή, ε;» έλεγε

Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με τη χαρακτική (κυρίως οξυγραφία και λιθογραφία) και τη γλυπτική. Έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα. Πραγματοποίησε περισσότερες από 30 ατομικές εκθέσεις κυρίως στην Ελλάδα και συμμετείχε σε περισσότερες από 100 ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός της χώρας. Το 2011 παρουσίασε στην Αθήνα τη συλλογή του «Ερωτικά», αποτελούμενη από ακουαρέλες, ανάγλυφα σε μπρούντζο και σχέδια με γραφίτη, με θέμα την ερωτική πράξη. Η έκθεση αυτή συζητήθηκε για το προκλητικό περιεχόμενό της.

Δημοσίευσε σε εφημερίδες και περιοδικά άρθρα για την τέχνη, ενώ εξέδωσε και τρία βιβλία: «Ημερολόγια ταξίδια» (εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα, 1994), «Ψευτοδοκίμια» (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 2000) και «Το χρώμα της σπουδής» (εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα, 2005). Εξέδωσε επίσης μία ποιητική συλλογή με τίτλο «Σπουδή στο μαύρο» (εκδόσεις Περίτεχνον, Αθήνα, 1998).

Έχει νόημα μια ανάγνωση του έργου του Μπότσογλου, κάπως διαφορετική: «Όχι δηλαδή ακριβώς ως κατάβαση, ως κάθοδος της συνείδησης στα ερέβη ενός κόσμου οπωσδήποτε σημαντικού, αμετάκλητα όμως παρωχημένου. Αλλά ως ανάδυση, ως άνοδος των αναμνήσεων σ’ ένα δοξαστικό που θα μπορούσε να προσληφθεί και ως διακήρυξη πίστης στην επίκαιρη πάντοτε αλήθεια ότι ο χρόνος της μνήμης μας είναι και ο χρόνος της ύπαρξής μας», έγραφε ο Άγγελος Δεληβορριάς.

Έργα Χρόνη Μπότση

Πηγές:

https://www.lifo.gr/now/entertainment/pethane-o-zografos-kai-haraktis-hronis-mpotsogloy

https://www.culturenow.gr/tag/xronis-mpotsogloy/

Με χαρά σας ανακοινώνουμε, πως το Τμήμα Προετοιμασίας για Αρχιτεκτονική έχει ήδη ξεκινήσει μαθήματα, τα οποία λαμβάνουν χώρα στο Εργαστήρι επί της οδού Ναρκίσσων 12, Νέο Ηράκλειο (πλησίον σταθμού ΗΣΑΠ).

Με χαρά σας ανακοινώνουμε, πως το Τμήμα για εισαγωγή σε Σχολή Καλών Τεχνών έχει ήδη ξεκινήσει μαθήματα, τα οποία λαμβάνουν χώρα στο εργαστήρι επί της οδού Ναρκίσσων 12, Νέο Ηράκλειο (πλησίον σταθμού ΗΣΑΠ).

Σας ανακοινώνουμε με χαρά την έναρξη των μαθημάτων για το τμήμα προετοιμασίας για εισαγωγή σε Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο για τα έτη 2021-2022.

-Η έναρξη των τμημάτων θα πραγματοποιηθεί για το τμήμα του Σαββάτου, το Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου, και αντίστοιχα για το τμήμα της Τετάρτης, την Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2021.

Τα μαθήματα του τμήματος προετοιμασίας για εισαγωγή σε Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο θα πραγματοποιούνται στον χώρο μας στην οδό Ελπίδος 31, Νέο Ηράκλειο.

Παράλληλα, σας ενημερώνουμε, πως για την είσοδο των μαθητών στον χώρο του Εργαστηρίου απαιτείται σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Υγείας είτε επίδειξη αρνητικού self test εντός 24 ωρών είτε επίδειξη σχολικής κάρτας υγείας.

Καλή Σχολική Χρονιά!!

Σας ανακοινώνουμε με χαρά, πως το Σάββατο 18/09/21 ξεκινούν τα μαθήματα του Τμήματος Σκίτσο-Κόμικ.

Τα μαθήματα του τμήματος Σκίτσο-Κόμικ θα διεξάγονται κάθε Σάββατο και ώρα 13:30 – 15:30 μ.μ ( για παιδιά έως 14 ετών) και 16:15 – 18:15 μ.μ (για παιδιά από 14 ετών και άνω).

Τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται στον χώρο μας επί της οδού Ελπίδος 31, Ηράκλειο Αττικής.

Παράλληλα, σας ενημερώνουμε, πως για την είσοδο των μαθητών στον χώρο του Εργαστηρίου απαιτείται σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Υγείας είτε επίδειξη αρνητικού self test εντός 24 ωρών είτε επίδειξη σχολικής κάρτας υγείας.

Σας ευχαριστούμε πολύ!!